امام صادقu در مورد حبائل ابلیس در وصیت خود به عبدالله بن جندب فرموده:یا عبدالله لقد نصب ابلیس حبائله فی دار الغرور فما یقصد فیها الّا اولیاءنا و لقد جلّت الاخرة فی اعینهم حتّی ما یریدون بها بدلا... . ترجمه: ای عبدالله، ابلیس دامهایش را دراین دار فریب نصب کرده و مقصودش از آن، جز دوستان ما نیست و حال آنکه آخرت و عالم جاودان در چشم ایشان بزرگ و ارزشمند است و آنرا با چیز دیگری عوض نخواهند کرد. در این شگرد، ابلیس ریسمانهای رنگین که اشاره به اصناف بشر و طبقات خلق است، در خور فهم و عقل و ایمان ایشان، پراکنده کرده و در سر راه ایشان قرار داده تا بدانها، فریفته شوند و بطرف ظلمات، کشانده شوند در این ظلمت، ایشان را شکار کرده و با غفلت و غرور چسب دنیا را بر ایشان زده تا از حرکت بطرف حق بایستند و برچسب خودش را بر ایشان، می زند و با لقب عبد الشیطان در قیامت، حاضر می شوند.